Elemen Eko Kritik Dalam Puisi “Permintaan Alam” Karya A. Halim Ali

Manusia dan alam sekitar sentiasa berinteraksi antara satu dengan yang lain. Aktiviti manusia yang berlaku secara seimbang mempu mengekalkan kelestarian alam. Namun begitu, sekiranya aktiviti manusia berlaku secara tidak terkawal akan meyebabkan berlaku kemusnahan sacara besar-besaran terhadap alam ini. Justeru kajian mengupas dan menganalisis elemen-elemen eko kritik yang terdapat dalam puisi “Permintaan Alam” karya A. Halim Ali. Puisi ini dimuatkan dalam antologi puisi “Permintaan Alam” yang merupakan salah sebuah sajak dalam kumpulan puisi sulung penyair yang diterbitkan pada tahun 2000. Kajian ini menggunakan reka bentuk kualitatif dengan mengaplikasikan pendekatan analisis kandungan untuk mengenal pasti elemen-elemen eko kritik dalam puisi yang dipilih. Dapatan kajian menunjukkan terdapat empat tema utama eko kritik dalam puisi ini, iaitu kesan pemanasan global dan perubahan iklim, kemusnahan kepelbagaian biodiversiti, kemusnahan ekosistem lautan dan kemusnahan habitat flora dan fauna akibat proses pembandaran dan aktiviti perindustrian yang tidak terkawal. Dapatan kajian juga menunjukkan wujudnya elemen kritikan, kebimbangan dan keprihatinan penyair terhadap isu alam sekitar yang disuarakan melalui penggunaan metafora, simbolisme dan perlambangan. Dalam puisi ini, penyair menyuarakan kebimbangan dan kritikan dengan menggunakan perlambangan permohonan daripada alam agar manusia menyediakan semula makanan, menggantikan tumbuha-tumbuhan dan mengembalikan habitat flora dan fauna yang telah mengalami kemusnahan akibat aktiviti manusia yang tidak terkawal. Secara keseluruhannya, kajian telah berjaya membuktikan terdapat suntikan elemen eko kritik dalam genre puisi Melayu yang selama ini lebih dikaitkan dengan ciri-ciri estetika. Hasil kajian diharap dapat memperkayakan korpus ilmu dalam bidang kajian eko kritik sastera tempatan